Drie Zusjes en Hide&Seek

The Blue Mountains zouden onze bestemming worden voor ons laatste uitje.
Al vroeg vertrokken, hoewel het niet zo ver weg was als naar Sam. We reden als eerste naar Scenic World, een toeristische plaats waar je kabelbanen kunt nemen over en door de bergen. Opnieuw waren er onder de toeristen heel veel Aziaten, die geen Engels schijnen te spreken en niks snappen van scanpoortjes. We gingen als eerst met de railway omlaag (64° omlaag, blinde paniek in het wagonnetje). Onderaan, in het dal van de bergen, hebben we een pad gelopen, ongeveer 50 minuten. Het pad was gemaakt zodat je ergens kwam waar je normaal niet zou komen, omdat het zo dichtbegroeid is. Het pad liep gelukkig niet over de grond, maar was meer een soort houten brug. Als we de mogelijkheid hebben om foto’s te uploaden krijgen jullie een beeld bij deze vage beschrijving. We zijn met een andere kabelbaan weer naar boven gegaan, waarbij we goed uitzicht hadden op de vallei en de Katoomba Falls.
Vervolgens zijn we met een derde kabelbaan naar de overkant van het dal gegaan. In dit wagonnetje zat een glazen bodem, zodat je op het diepste punt 270 meter naar beneden kon kijken. Er werd ons verteld dat dat 2 Harbour Bridges op elkaar gestapeld zijn. Aan de overkant zijn we naar Echo Point gelopen, waar we uitzicht hadden op the Tree Sisters. Dit zijn drie rotsen, en ik vond de rest van het uitzicht in alle eerlijkheid iets indrukwekkender, hoewel het leuk was om zo’n bekend punt te hebben gezien. Ik hoop dat we het uitzicht snel met jullie kunnen delen want dat was echt ongelooflijk. We zijn teruggelopen en hebben de kabelbaan terug genomen. Toen zijn we naar Wentworth Falls gereden, die in de winter niet zo stromen als in de zomer, maar evengoed erg mooi waren. We hadden een plekje gevonden, vlak voor de waterval waar je eigenlijk middenin de rivier kon gaan staan. Dat hebben we dus even gedaan, en naar nog wat andere uitkijkpunten gelopen. Ook hebben we een landgenoot ontmoet, de eerste (buiten Carla natuurlijk).

Na deze vermoeiende dag uitgerust en extra genoten omdat we vanaf nu onze laatste dagen moeten werken. Dit is allemaal niet interessant om uitgebreid te vertellen, dus er volgt een simpele opsomming; auto’s gewassen, ramen gewassen, was gedaan, gras gemaaid (met een zitgrasmaaier, ze hebben een onwijs grote tuin!) en een hek geverfd. De dag erna eigenlijk alleen maar met de kinderen bezig geweest. Eerst gewoon oppassen waarbij we hide&seek hebben gespeeld, wat heel erg grappig was. Terence is ontzettend fanatiek en weet de beste plekjes. Wilson vindt het heel leuk maar flipt als hij als eerste gevonden wordt (ook al is dat na 10 minuten) en Lucas verstopt zich telkens op dezelfde plaats. Zelfs hij heeft een keer geteld (met een beetje hulp, hij begon bij vier) en hij rende door het hele huis (‘follow me!’). Later hebben we fish ‘n chips gehaald en die in Cattai National Park opgegeten. Er schenen heel veel kangoeroes te zitten dus daar zijn we met z’n allen naar opzoek gegaan. Vooral toen Carla de kinderen bij zich hield ging het heel goed en hebben we een hele groep een tijdje gevolgd. De volgende dag waren we al vroeg op de ranch waar we de hele dag keihard gewerkt hebben. We hebben alle prullenbakken leeggehaald, rotzooi opgeruimd, hout versleept, stallen uitgemest, over het hele terrein de mest verspreid en alles gemaaid, kantine gepoetst, watter gevuld, afval weggegooid, shavings verhuisd, alles schoongeblazen, de feedshed opgeruimd, stallen gevuld en benzine gehaald.  De twee dagen erna hebben we klusjes in het huis gedaan en op de kinderen gepast. Gewoon rustig aan gedaan en films gekeken, nog even genieten van het internet nu het nog kan. Morgenvroeg gaan we de camper ophalen en dan kan eindelijk onze roadtrip beginnen! Heb er onwijs veel zin in, hoewel we dan helaas niet geheel vrijwillig afscheid moeten nemen van het internet.

Heel veel liefs,
Maud en Stef